Skip to content

muziek

1 Mei: het Nationaal Congres van de Sovjetunie zingt

1 Mei is de dag waarop deze blog traditioneel op licht ironische wijze rood kleurt. Ik ga dan in de archieven van YouTube op zoek naar een uitvoering van de Internationale. Dit jaar een uitvoering van Nationaal Congres van de Sovjetunie, uit 1978. In volle koude oorlog, dus. Het valt me vooral op hoe je de jonge mensen uit volle overtuiging ziet zingen, terwijl de oudere generaals vol stickers medailles gewoon maar wat mee lippen.

1 Mei: Inno Delle Nazioni (Toscanini)

In mijn jaarlijkse zoektocht naar interessante uitvoeringen van de Internationale, heb ik nu wel een interessante versie gevonden. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, verliet de dirigent Toscanini Italië en trok hij naar Amerika. In 1944, ter gelegenheid van de geallieerde overwinning in Italië, besloot hij om een uitvoering van Inno delle Nazioni (Hymne van de Naties) van Verdi te dirigeren. Verdi had dit in 1862 geschreven voor de wereldtentoonstelling in Londen. God Save the Queen, de Marseillaise en het Italiaanse volkslied zitten er in verwerkt. Toscanini voegde er voor zijn versie nog de volksliederen van 2 andere geallieerden aan toe: The Star-Spangled Banner en de Internationale.

Helaas sloeg in de jaren ’50 de angst voor de communisten toe en werd deze uitvoering gecensureerd. Jarenlang werd het origineel als verloren beschouwd, tot er in de jaren ’80 ergens in Alaska een kopie gevonden werd.
Hieronder te bekijken, doorspelen naar 7m46s voor het stuk met de Internationale (maar voel u vrij om het volledige fragment te beluisteren).

1 Mei: de Internationale van Alistair Hulett

Het is weer 1 mei vandaag, dat wil zeggen dat deze blog naar aloude traditie een versie van de Internationale brengt. Deze keer is het een Engelse versie, van de begin dit jaar overleden folkzanger Alistair Hulett.

PS: Voor wie het zich afvraagt: neen ik heb totaal geen interesse in het communisme. Dit is ooit begonnen als satire en een inside joke. 😉

Kvraagetaan

Vandaag voor het eerst gehoord op de radio: “Kvragetaan” van de Fixkes, een dialectpop-groep uit Stabroek.

‘t Is een perfecte weergave van hoe ik ook mijn jeugd herinner – tot zelfs het behangpapier toe in hun YouTube-videoclip. Echt jeugdsentiment. Help! Ik word oud…
Hun reggae-versie vind ik trouwens nóg beter dan het origineel. Dat past beter bij zo’n downtempo liedje.

Fixkes website: http://www.fixkes.be/
Fixkes op MySpace: http://www.myspace.com/stabroek